ആർദ്രമാം മണ്ണിൽ  

ആകാശമിരുളുന്ന നേരത്തു ഞാനിന്നു 

മാലാഖമാരെ കണ്ടൂ 

അവസാനമായൊന്നു വിട ചൊല്ലുവാനായ് 

അന്ന് ഞാനേറെ കരഞ്ഞു 

അനുവാദമില്ലാ അവകാശമില്ലാ 

ഇനിയീ ജീവിത വഴിത്താരയിൽ 

അത് കേട്ട് ഞാനന്നു നിദ്ര പുൽകീടുമ്പോൾ 

അവസാനമാണെന്നറിഞ്ഞു 

പുലരിയിൽ കുയിലിന്റെ വിലെ കേട്ടുണരുവാൻ 

ഇനിയില്ലയെന്നുള്ള സത്യം 

അറിയുന്ന നേരം ആർദ്രമാം മണ്ണിന്റെ

നനവേറ്റു  ഞാനന്നുറങ്ങി

ഉയിർപ്പിൻ്റെ  വിളി യിൽ ഞാനാ ദിവസത്തിൽ 

കർത്താവിൻ  സന്നിധി ചേർന്നു 

ഞാനിന്നു നിൽക്കുന്നു വിദൂരമായ് നിങ്ങൾക്ക് 

കാഴ്ച്ച നൽകീടുന്ന താരകമായ് 

ജോഷി പുലിക്കൂട്ടിൽ