കനവിന്റെ കനവുകൾ

മറക്കാതിരിക്കുവാനാവില്ലെന്നറിയാതെ
പിരിയുന്ന ഹൃദയങ്ങൾ കരയുന്നുവോ
കനവുകളൊക്കെയും കനലായെരിയുമ്പോൾ 
കരയാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ ഞാൻ

ഓർമ്മകളൊക്കെയും കേഴുമീ ഹൃദയത്തിൽ
ഓളങ്ങളായിന്നു തിരതല്ലുമ്പോൾ
ഓർക്കുന്നു ഞാനാ നിമിഷങ്ങളൊക്കെയും
ഒരുനാളും ലഭിക്കില്ലെന്നറിയുമ്പോഴും

മുകിലൊന്നു കറക്കുമ്പോൾ മതിമറന്നാടുന്ന
മയിലിന്റെ മനസിന്റെ പരിഛേദം പോൽ
മറ്റാരുമില്ലാതിരിക്കുന്ന നേരത്തു ഞാനെന്റെ
ചിറകറ്റ സ്വപ്‌നങ്ങൾ ചേർത്തു വയ്ക്കും

വിരഹത്തിൻ വേദനയറിയാത്ത ഹൃദയങ്ങൾ
പിരിയുന്ന നിമിഷത്തെ ശപിക്കുമ്പോഴും
ഒരുനാളിൽ നീ വീണ്ടും വരുമെന്നൊരാശയാൽ
മരിക്കാതെ മറക്കാതെ പോകുന്നു ഞാൻ
മരുഭൂവിൽ മരുപ്പച്ച തേടിടുന്നു

ജോഷി പുലിക്കൂട്ടിൽ
copyright©joshypulikootil

പിൻവിളി

                             

ഇന്നീ ഭൂമിയിലെന്നെ തനിച്ചാക്കി
നീ പോയ നേരം തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ
നീ നട്ട മുല്ല തളിർത്തുവല്ലോയതിൻ
നറുമണമെങ്ങും പരന്നിടുന്നു

മകരമാസത്തിന്റെ മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളാൽ
ഞെട്ടറ്റു വീണൊരാപൂക്കളെല്ലാം
പെറുക്കിയെടുത്തു കൊരുത്തൊരാ
മമ ചിത്ര മുമ്പിൽ സുഗന്ധമേകും

ഒരുവേളയെന്നെ പിൻവിളിക്കുന്നുവോ
ആ നല്ലയോർമ്മതൻ വസന്തകാലം
പൂക്കളിറുത്തതും പൂക്കളം തീർത്തതും
കോടിയുടുത്തു നീ കോലം വരച്ചതും

തോളത്തുകരയുന്ന കുഞ്ഞുമായിയന്നു നീ
പാടവരമ്പേ നടന്ന നേരം
കാർമേഘം മൂടി മാനം നിനക്കായ്
കരിനിഴൽ വീഴ്ത്തിയതോർമ്മയുണ്ടോ

മഴ പെയ്ത നേരത്തു സാരിതലപ്പിനാൽ
കുഞ്ഞിനെ മൂടി നീയോടിയല്ലോ
ഈറനണിഞ്ഞു നീ ഉമ്മറത്തെത്തുമ്പോൾ
ഈരിഴ തോർത്തുമായ് ഞാനിരിപ്പൂ

ഈരിഴത്തോർത്തുമായിന്നിതാ
ഞാനിന്ന് ഈറനാംമിഴികൾ തുടച്ചിടുന്നു
ഈ വഴിത്താരയിലേകനായിന്നിതാ
നിൻ ചിത്രം നോക്കി ഞാനിരുപ്പൂ...

                ജോഷി പുലിക്കൂട്ടിൽ

copyright©joshypulikootil