പിൻവിളി

                             

ഇന്നീ ഭൂമിയിലെന്നെ തനിച്ചാക്കി
നീ പോയ നേരം തനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ
നീ നട്ട മുല്ല തളിർത്തുവല്ലോയതിൻ
നറുമണമെങ്ങും പരന്നിടുന്നു

മകരമാസത്തിന്റെ മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളാൽ
ഞെട്ടറ്റു വീണൊരാപൂക്കളെല്ലാം
പെറുക്കിയെടുത്തു കൊരുത്തൊരാ
മമ ചിത്ര മുമ്പിൽ സുഗന്ധമേകും

ഒരുവേളയെന്നെ പിൻവിളിക്കുന്നുവോ
ആ നല്ലയോർമ്മതൻ വസന്തകാലം
പൂക്കളിറുത്തതും പൂക്കളം തീർത്തതും
കോടിയുടുത്തു നീ കോലം വരച്ചതും

തോളത്തുകരയുന്ന കുഞ്ഞുമായിയന്നു നീ
പാടവരമ്പേ നടന്ന നേരം
കാർമേഘം മൂടി മാനം നിനക്കായ്
കരിനിഴൽ വീഴ്ത്തിയതോർമ്മയുണ്ടോ

മഴ പെയ്ത നേരത്തു സാരിതലപ്പിനാൽ
കുഞ്ഞിനെ മൂടി നീയോടിയല്ലോ
ഈറനണിഞ്ഞു നീ ഉമ്മറത്തെത്തുമ്പോൾ
ഈരിഴ തോർത്തുമായ് ഞാനിരിപ്പൂ

ഈരിഴത്തോർത്തുമായിന്നിതാ
ഞാനിന്ന് ഈറനാംമിഴികൾ തുടച്ചിടുന്നു
ഈ വഴിത്താരയിലേകനായിന്നിതാ
നിൻ ചിത്രം നോക്കി ഞാനിരുപ്പൂ...

                ജോഷി പുലിക്കൂട്ടിൽ

copyright©joshypulikootil