കരിവളയണിഞ്ഞു നീ വന്നുവല്ലോ
കാറ്റിന്റെയോളത്തില്‍ നിന്‍റെ ഗന്ധം
കസ്തൂരി പോലെ അലയടിച്ചു
ആലിലക്കസവുള്ള ചേല ചുറ്റി
ആരോമലേ നീ ഓടിയെത്തി
ഇന്നോളം കണ്ടൊരാ സ്വപ്നമെല്ലാം
ഇന്നീ നിമിഷം ഞാനോര്‍ത്തിടുന്നു
കരിമഷിയെഴുതിയ മിഴികളില്‍ ഞാന്‍
കലമാന്റെ ഭയമിന്നു കാണുന്നല്ലോ
കണ്മണീ നീയെന്‍റെ സ്വന്തമല്ലേ
കാതരേ ഞാന്‍ നിന്‍റെ സ്വന്തമല്ലേ
കാറ്റിന്റെയാരവം കേട്ടു നിന്നു
കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ കഥ പറഞ്ഞു
കൂമ്പിയ മിഴിയുമായ് എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍
കണ്മണീ നീയിന്നു മയങ്ങിടുന്നു
കരിമഷി പതറിയ മിഴിയുമായി
കാലത്തു കണ്മണീ നീയെണീറ്റു
തോഴിമാരോത്തു നീ തൊടിയിലൂടെ
തോടിനെ ലാക്കാക്കി നീങ്ങിയല്ലോ..
നിന്നുടെയോര്‍മ്മയില്‍ തിരിഞ്ഞനേരം
എന്നുടെ മെയ്യില്‍ തറഞ്ഞു കേറി ...
കണ്ണും തിരുമ്മി ഞാനേറ്റനേരം
കരിവളത്തുണ്ടുകള്‍ മെയ്യിലാകെ
ആരോമലേ ഞാനോര്‍ത്തിടിന്നു
കാര്‍മേഘം മൂടിയാ രാത്രിയെന്നും
കാലം മറഞ്ഞാലും മേഘം മറഞ്ഞാലും
കണ്മണീ നീയെന്നുമെന്റെമാത്രം
ജോഷി പുലിക്കൂട്ടില്‍
copyright©joshypulikootil
No comments:
Post a Comment